Wie is Margreet

Hoi, ik ben Margreet,

Ik ben 58 jaar, alleenstaand, fotografe en natuurliefhebber en geïnteresseerd in holistisch welzijn. Ik mag graag wat van de wereld zien en heb dan ook al verschillende landen bezocht. Dan wel op pad met de auto dan wel met het vliegtuig. 

Ik heb jarenlang in loondienst gewerkt bij verschillende bedrijven. Waarbij mij het uiteindelijk steeds duidelijk werd dat ik mijn eigen weg moest kiezen en daarin ook de Verbinding zoeken om die zoektocht aan te gaan. Bij mijn laatste werkgever kreeg ik die mogelijkheid. Door een mooi traject te volgen werd me duidelijk dat ik het tijd werd voor mij. De regie in handen nemen en doordat ik echte Verbinding heb gemist dit in te zetten in mijn eigen werk. Ik heb toen besloten om uit de cirkel te stappen en mijn hart te volgen. De controle (lees zekerheid) los te laten en mezelf te laten zien.

Ik ben nu echt bezig met dat waar mijn hart ligt. De fotografie met daarin Verbinding als rode draad. Verbinding met jou (het model), de bloemen, de bomen, de dieren en het landschap.

Ik ben een enthousiaste fotografe die graag werk graag met mensen die willen leren, zichzelf willen ontwikkelen en doorzettingsvermogen hebben. Dit resulteert in een beter inzicht in zichzelf, in een nieuwe stap die ze kunnen maken in hun leven zei het professioneel of privé en ervaren dat ze het waard zijn. Tijdens het fotograferen ligt de focus op dat wat ik zie in de klant en haal dat naar voren in het portret, zodat de klant met een hernieuwde blik naar zichzelf kijkt, zich krachtiger voelen een in staat zijn die volgende stap te nemen.

Holistisch welzijn
Naast de fotografie begeleid ik ook mensen op weg naar een betere gezondheid en een gelukkiger en vrijer leven. Dat wat ik verwerk in mijn fotografie geldt ook hiervoor. Stappen zetten en je leven een nieuwe impuls geven. Inmiddels heb ik een groot aantal mensen mogen begeleiden in het zetten van die ene stap. Met prachtige resultaten.

Een aantal jaren geleden kwam ik in aanraking met het bedrijf waar ik nu meer samen werk. Ik was al jaren aan het worstelen met mijn darmen, had best al wel het nodige daaraan gedaan maar optimaal werd het nooit. Tevens had ik erg veel last van opvliegers, een typische overgangsklacht. Toen ik met het holistische programma ben gestart was ik aangenaam verrast door de resultaten. Ik kreeg een betere stoelgang, mijn opvliegers zijn verleden tijd, na jaren last van nek en schouderklachten gehad te hebben was ik die ook kwijt (dat was een extraatje!). Ik had altijd veel energie maar dat liep elk jaar iets terug. Ook de energie teruggevonden. Ik werd ook in de ochtend moe wakker. Dat betekent dat je geen goed slaappatroon hebt. Ook dit is erg verbeterd. Op de koop toe ben ik 4,5 kilo kwijtgeraakt en vooral cm op de plekken waar ik het ook graag af wilde hebben. Het ging mij niet om het afvallen, dat was een kadootje en toch wel heel fijn achteraf. Door mijn eigen ervaringen te delen inspireer ik ook andere mensen om een stap te zetten naar een gezonder en gelukkiger leven. 

Ben je nieuwsgierig geworden? Mailen kan naar Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

Geïnteresseerd in wat ik te bieden op het vlak van de fotografie? Dan kun je me mailen op Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. 

Visuele verhalen verteller

Op Facebook ben ik lid van een groep waarin vaak foto's worden gedeeld. Doe je dat vaak dan geeft Facebook je een status, bijvoorbeeld visuele verhalen verteller.

Toen ik dat voor het eerst bij mijn naam zag staan dacht ik : ja! dat ben ik. Ik denk dat veel fotografen dat zijn maar of ze het ook echt zo voelen? Misschien wel hoor ik weet het niet.. Ik voel dat in ieder geval echt zo. Het is toch een gave als jij iets op de foto zet waar een ander gewoon aan voorbij loopt. Kijken heet dat. Het is zo belangrijk om bij het fotograferen te kijken...kijken, kijken en nog eens kijken. Een goede vriendin zegt wel eens: ik heb hetzelfde pad met je gewandeld. Hoe dan...dat jij dát ziet maar ik niet. Het is dan ook maar net hoe je het pad loopt. 

Het pad
Kijk, dat is mooi. Hoe loopt het pad, of, hoe loopt jouw pad? Mijn pad slingert, soms met een hele grote bocht. En ga ik dan mee met die bocht of denk ik, ga ik buiten de geeikte paden (wat trouwens ook weer heel mooi beeld kan opleveren) of volg ik het pad. Wat ik in ieder geval doorgaans niet volg is een recht pad, zodat je kunt zien wat er komt. Dat is te voorspelbaar. Ik hou wel van wat avontuur. Die bocht waar ik het net over had (ja die bocht ja), laten we het een vermijdbocht noemen, die moet je soms even nemen om weer op het slingerpad te komen waarvan ik weet dat ik die het liefst volg. Die (vermijd)bocht kan overigens soms wel eens wat aarzeling te weeg brengen. Maar het hele gestructureerde volgen, de recht weg, nee. Even is dat prima maar daarna wil ik weer naar dat slingerpad. Het liefst zonder die (vermijd)bocht, die we overigens hoe dan ook tegenkomen. Ik hou van afwisseling, dat past precies in het beeld van dat pad, met al die slingers ..nou ja dat pad dus. Je weet wat ik bedoel toch? En trouwens, het is belangrijk jouw pad te versieren met die slingers, en jij bent de enige die dat kan. Het is echt waar. 

Mijn eigen slingerpad
Ik ben nu even van het slingerpad af (schrik niet, ik ben niet van het padje af ;-)) en zit op de rechte weg. Maar ik merk dat die weer saai begint te worden. Ik stuur heel langzaam weer naar die slinger. Jee, ik klink als een kunstenaar. Nou ja dat ben ik eigenlijk ook. Dat zijn we allemaal. We zijn allemaal de kunstenaar van ons eigen leven. En misschien weet jij nog niet helemaal wat nu jouw kunst van het leven is. Hoe jij daar invulling aan kunt geven. Ik, als visuele verhalenverteller en als kunstenaar, kan je daarbij wellicht helpen. Zullen we samen kijken of we met een mooie fotoshoot jou een duwtje in de rug kunnen geven? Dat pad op? Of dat pad nu recht is of slingerend of glooiend..alles kan, alles mag. 

Spreekt je dit aan? Vraag dan geheel vrijblijvend een gesprek aan via Dit e-mailadres wordt beveiligd tegen spambots. JavaScript dient ingeschakeld te zijn om het te bekijken. of bel 06-45796458. 

 

Verbinden

Toen ik in de zesde klas van de lagere school zat liep ik een hersenschudding op doordat ik enthousiast met een tweedeklasser op mijn rug over het schoolplein rende en in botsing kwam met iemand anders waardoor ik voorover viel met 2eklasser en al en met mijn hoofd over het schoolplein schaafde. Daar er niemand thuis was om mij op te vangen behalve de gezinsverzorgster werd ik eerst afgeleverd bij de ouders van iemand van school die dichtbij woonde.  Vele jaren later werd mij duidelijk dat dit moment vrij belangrijk is geweest voor mij en mijn verder ontwikkeling. Er was geen ouder aanwezig waar ik op terug kun vallen op dat moment.  

Thuis was er weinig structuur, we moesten het grotendeels zelf uitvinden. En je eigen structuur inbouwen. Controle houden werd de mijne. Het zelf doen werd de mijne. “ Als ik vraag krijg ik toch een nee, dus waarom zou ik het nog vragen”. Om in Verbinding te komen moet je soms de controle loslaten.  En het ook niet allemaal alleen willen doen.

Jaren heb ik in loondienst gewerkt bij verschillende bedrijven. Waarbij mij het uiteindelijk steeds duidelijk werd dat ik mijn eigen weg moest kiezen en daarin ook de Verbinding zoeken om die zoektocht aan te gaan. Bij mijn laatste werkgever kreeg ik die mogelijkheid. Door een mooi traject te volgen werd me duidelijk dat ik het tijd werd voor mij. De regie in handen nemen en doordat ik echte Verbinding heb gemist dit in te zetten in mijn eigen werk. Ik heb toen besloten om uit de cirkel te stappen en mijn hart te volgen. De controle (lees zekerheid) los te laten en mezelf te laten zien.

Ruim een jaar ben ik nu echt bezig met dat waar mijn hart ligt. De fotografie met daarin Verbinding als rode draad. Verbinding met jou (het model), de bloemen, de bomen, de dieren en het landschap. Met vallen en opstaan. De controle steeds meer loslaten en gaan voorbij die angst. En hulp vragen wanneer nodig. Maar het voelt goed. Het cirkeltje waar ik uitgestapt ben mis ik geen moment. 

Met fotografische groet!
Margreet 

~ May the forest be with you ~

Iemand vroeg mij laatst waarom het is dat ik toch zoveel heb met het bos. Waar komt toch dat gevoel vandaan dat als ik in een bos rondloop ik verhalend ga denken.  
 
Thuiskomen
Als ik de auto uitstap en het bos inloopt dan is het net of ik iets achter me laat en een wereld instap die voor mij een soort van thuiskomen is. Heel grappig, zodra ik dat bospad oploop snuif ik ook altijd even de geur in en zeg tegen mijzelf aah ja! En dan komt ook gelijk dat gevoel van ja zo moet het zijn, de paden op de lanen in, een gevoel van vrijheid.
 
Vorig leven
Een paar jaar geleden was ik eens in het Speulderbos, volgens zeggen het oudste bos van Nederland. Prachtig. Veel sfeer, oud, magie, dansende bomen. Misschien ben ik in een vorig leven (als je daar iets mee hebt) wel boswachter geweest, of een soort Robin Hood in vrouwelijke vorm. 
 
Verhalend
Tijdens het wandelen en het opsnuiven van de heerlijke boslucht komen er allerlei beelden in mij op. Ik zet het ook wel eens als tekst bij foto’s die ik via social media deel. Dat ik elfen zie, of dwergen, of alles wat Tolkien of C.S. Lewis in hun verhalen beschrijven. Voor mij zit er veel magie in een bos. Ik zie ook vaak bomen met gezichten, ja echt. In mij bosfoto’s komt die magie dan ook terug. Ik zoek echt naar beeld waarin dat naar voren komt. En soms zoek ik ook niet en dient het zich aan. 
 
Veilig
Een bos voelt voor mij veilig. Terwijl je best enge dingen kunt tegenkomen in een bos. Maar daar sta ik nooit bij stil. Op sommige vlakken in mijn leven kan ik moeilijk loslaten. Maar in dat mooi, sprookjesachtige bos gaat me dat prima af. 

Wellicht is dat het waarom ik iets heb met bos: in het bos sta ik mijzelf toe om los te laten waardoor er weer nieuwe energie terugkomt…. 

Wil je ook verhalend leren fotograferen, meld je dan aan voor de workshop Van verhaal naar beeld, via menu->aanbod.